صفورا یوسفی نژاد؛ فرشید فتاح نیا؛ مهدی کاظمی بن چناری
دوره 23، شماره 2 ، تیر 1400، ، صفحه 165-177
چکیده
هدف از این آزمایش بررسی اثر سطح روغن سویا و پروتئین خام جیره آغازین بر عملکرد رشد، فراسنجههای پلاسما و مشتقات پورینی ادرار گوسالههای شیرخوار بود. از 48 راس گوساله هلشتاین سه روزه با میانگین وزن2/4±39/8 کیلوگرم در قالب طرح کاملا تصادفی با آرایش فاکتوریل 2×2 استفاده شد. جیرههای آزمایشی شامل جیره بدون روغن سویا و 19 درصد پروتئین ...
بیشتر
هدف از این آزمایش بررسی اثر سطح روغن سویا و پروتئین خام جیره آغازین بر عملکرد رشد، فراسنجههای پلاسما و مشتقات پورینی ادرار گوسالههای شیرخوار بود. از 48 راس گوساله هلشتاین سه روزه با میانگین وزن2/4±39/8 کیلوگرم در قالب طرح کاملا تصادفی با آرایش فاکتوریل 2×2 استفاده شد. جیرههای آزمایشی شامل جیره بدون روغن سویا و 19 درصد پروتئین خام، جیره بدون روغن سویا و 22 درصد پروتئین خام، جیره حاوی سه درصد روغن سویا و 19 درصد پروتئین خام و جیره حاوی سه درصد روغن سویا و 22 درصد پروتئین خام بودند. عملکرد، شاخصهای رشد اسکلتی، فراسنجههای پلاسما، مشتقات پورینی ادرار و سنتز پروتئین میکروبی اندازهگیری شد. عملکرد رشد، فراسنجههای پلاسما و مشتقات پورینی ادرار تحت تأثیر اثر متقابل سطح روغن سویا و پروتئین خام جیره آغازین قرار نگرفت. مصرف خوراک جیره آغازین، افزایش وزن روزانه و بازده استفاده از خوراک در گوسالههای تغذیهشده با مکمل روغن سویا پایینتر بود (0/05>P). اسکور مدفوع و ارتفاع جدوگاه در گوسالههای تغذیهشده با جیره حاوی روغن سویا بهترتیب بالاتر و پایینتر بود (0/05>P). غلظت گلوکز، بتاهیدروکسی بوتیرات و پروتئین کل پلاسمای گوسالههای تغذیهشده با جیره حاوی روغن سویا کمتر بود (0/05>P). افزودن روغن سویا به جیره غلظت آلانتوئین و کل مشتقات پورینی ادرار را کاهش داد (0/05>P). سنتز پروتئین میکروبی در گوسالههای تغذیهشده با جیره حاوی روغن سویا تمایل به کاهش داشت (0/06=P). نیتروژن اورهای پلاسما با افزایش سطح پروتئین خام جیره آغازین، افزایش یافت (0/05>P). براساس این نتایج، عملکرد رشد گوساله های هلشتاین شیرخوار تحت تأثیر اثر متقابل سطح روغن سویا و پروتئین خام قرار نمیگیرد.
مهرنوش قندهاری؛ مهدی خدایی مطلق؛ مهدی کاظمی بنچناری
دوره 19، شماره 2 ، مرداد 1396، ، صفحه 361-370
چکیده
تأثیر استفاده از مکملهای موننسین، کروم و اثر متقابل آن ها در جیره دوره انتقال (14 روز قبل از زایش) با استفاده از 30 رأس گاو آبستن چند بار زایش کرده در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار بررسی شد. تیمارها شامل: 1) تیمار شاهد (بدون افزودنی)؛ 2) تیمار با مصرف موننسین (400 میلیگرم در روز)؛ 3) تیمار با مصرف کروم (03/0 میلیگرم در کیلوگرم وزن متابولیکی ...
بیشتر
تأثیر استفاده از مکملهای موننسین، کروم و اثر متقابل آن ها در جیره دوره انتقال (14 روز قبل از زایش) با استفاده از 30 رأس گاو آبستن چند بار زایش کرده در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار بررسی شد. تیمارها شامل: 1) تیمار شاهد (بدون افزودنی)؛ 2) تیمار با مصرف موننسین (400 میلیگرم در روز)؛ 3) تیمار با مصرف کروم (03/0 میلیگرم در کیلوگرم وزن متابولیکی بدن) و 4) تیمار با مصرف کروم - موننسین (400 میلیگرم مکمل موننسین به همراه 03/0 میلیگرم بر کیلوگرم وزن متابولیکی بدن). فراسنجههای تولیدی (میزان شیر تولیدی و ترکیبات شیر) و تولید مثلی (روزهای باز و زمان آمدن جفت) مورد بررسی قرار گرفتند. ماده خشک مصرفی همانند میزان تولید شیر و درصد چربی، درصد پروتئین شیر و روزهای باز تحت تأثیر جیرههای آزمایشی قرار نگرفت. زمان خروج جفت در گاوهای دریافتکننده مکمل کروم - موننسین (120 دقیقه) نسبت به جیره شاهد (1/243 دقیقه) تفاوت معنیداری نشان داد (05/0>P). نتایج این آزمایش نشان داد تولید و ترکیبات شیر با استفاده از مکمل های موننسین و کروم تحت تاثیر قرار نگرفت اما با این وجود استفاده همزمان از این دو مکمل دارای پتانسیل در کاهش ناهنجاریهای متابولیکی مانند جفتماندگی در اوایل شیردهی میباشد.